ULUSLARARASI İŞÇİ BİRLİĞİ GENEL TÜZÜĞÜ[6]
İşçi sınıfının kurtuluşunun işçi sınıfının kendi eseri olması gerektiğini; işçi sınıfının kurtuluş mücadelesinin sınıfsal ayrıcalıklar ve tekeller uğruna değil, eşit haklar ve görevler ve her türlü sınıf egemenliğinin kaldırılması uğruna mücadele demek olduğunu;
Bütün biçimler içersindeki köleliğin, her türlü toplumsal sefaletin, zihinsel çöküşün ve siyasal bağımlılığın temelinde, çalışanların, iş araçlarını, yani yaşam kaynaklarını tekelinde bulunduranların iktisadi boyunduruğu altına girmelerinin yattığını;
İşçi sınıfının iktisadi kurtuluşunun, bu nedenle, her siyasal hareketin, bir araç olarak, tabi olması gereken amaç olduğunu;
Bu büyük amacı hedefleyen bütün çabaların, her (sayfa 21) ülkedeki emeğin farklı bölümleri arasında dayanışmanın eksik oluşu ve değişik ülkelerin işçi sınıfları arasında kardeşçe bir birlik bağının bulunmayışı yüzünden, bugüne dek başarısız kaldığını;
Emeğin kurtuluşunun ne yerel ve ne de ulusal bir sorun olmayıp, modern toplumu içeren bütün ülkeleri kucaklayan ve çözümü en ileri ülkelerin pratik ve teorik işbirliğine dayanan toplumsal bir sorun olduğunu;
İşçi sınıfı hareketinin Avrupa'nın en sanayileşmiş ülkelerinde bugünkü yeniden canlanışının, yeni umutlar doğurmakla birlikte, eski hatalara yeniden düşülmesine karşı ciddi bir uyarı olduğunu ve birbirlerinden hâlâ kopuk olan hareketlerin derhal birleştirilmesini gerektirdiğini;
Gözönünde bulundurarak, bu nedenlerle kurulmuş bulunan Uluslararası İşçi Birliği:
Bütün derneklerin ve bunlara dahil olan bireylerin, renk, inanç ya da milliyetlerine bakmaksızın, hakikati, adaleti ve ahlakı birbirlerine karşı davranışlarının temeli olarak kabul edeceklerini;
Görevin olmadığı yerde hakkın, hakkın olmadığı yerde görevin bulunamayacağını kabul ettiğini, İlan eder.
Aşağıdaki tüzük, işte bu anlayışla hazırlanmıştır.
Bu Birlik, değişik ülkelerde bulunan ve aynı amaca, yani işçi sınıfının korunması, ilerlemesi ve tamamıyla kurtulması amacına sahip işçi dernekleri arasında merkezi bir iletişim aracı ve işbirliği sağlamak üzere kurulmuştur.
Derneğin adı, "Uluslararası İşçi Birliği"dir.
Her yıl Birliğin şubelerinin delegelerinden oluşan bir Genel İşçi Kongresi toplanır. Bu Kongre, işçi sınıfının ortak özlemlerini dile getirir, Uluslararası Birliğin başarılı bir biçimde çalışması için gerekli önlemleri alır, ve Birliğin Genel Konseyini atar.
Her Kongre, bir sonraki Kongrenin toplanma zamanını ve yerini saptar. Delegeler, herhangi özel bir çağrı olmaksızın, belirtilen zamanda ve yerde toplanırlar. Genel Konsey, gerektiğinde, toplantının yerini değiştirebilir, ama zamanını erteleme yetkisi yoktur. Kongre, her yıl, Genel Konseyin bulunacağı yeri saptar ve üyelerini seçer. Bu biçimde (sayfa 22) seçilen Genel Konsey, üye sayısına yeni eklemler yapma yetkisine sahiptir.
Genel Kongre, yıllık toplantılarında, Genel Konseyin yıllık işlemleri konusunda resmi bir rapor alır. Genel Konsey, ivedi durumlarda, Genel Kongreyi olağan yıllık süresinden önce toplantıya çağırabilir.
Genel Konsey, değişik ülkelerin Uluslararası Birlik içinde temsil olunan işçilerinden oluşur. Kendi üyeleri arasından bir sayman, bir genel sekreter, her ülke için bir sekreter, vb. gibi, işleri yürütmek üzere gerekli görevlileri seçer.
Bir ülkenin işçilerinin, kendi sınıflarının öteki bütün ülkelerdeki hareketlerinden sürekli haberdar edilmeleri; Avrupa'nın değişik ülkelerindeki toplumsal durum araştırmalarının aynı anda ve ortak bir yönetim altında yapılması; bir dernekte tartışılan ve herkesi ilgilendiren sorunların ötekiler tarafından da ele alınması; ivedi pratik adımların atılması gerektiğinde -örneğin uluslararası. anlaşmazlıklar durumunda olduğu gibi- birleşik derneklerin eylemlerinin zamandaş ve uyumlu olması için, Genel Konsey, Birliğin farklı ulusal ve yerel grupları arasında bir uluslararası ajans kurar. Uygun görülen her durumda, Genel Konsey, farklı ulusal ve yerel derneklere önerilerde bulunur. Haberleşmeyi kolaylaştırmak için, Genel Konsey, düzenli aralıklarla raporlar yayınlar.
Her ülkedeki işçi sınıfı hareketinin başarısı, birlik ve dayanışmanın gücü dışında başka bir şeyle sağlanamayacağından; öte yandan ise, Uluslararası Genel Konseyin yararlı olması, büyük çapta, ister işçi derneklerinin birkaç ulusal merkezindeki koşullara, ister çok sayıdaki küçük ve birbirlerinden kopuk yerel derneklerdeki koşullara bağlı bulunmak zorunda olduğundan, Uluslararası Birliğin üyeleri, kendi ülkelerindeki birbirlerinden kopuk işçi derneklerini merkezi ulusal organlar tarafından temsil edilen ulusal örgütler halinde birleştirmek için bütün güçlerini kullanırlar. Ama açıktır ki, bu kuralın uygulanması, her ülkenin özgül yasalarına bağlıdır, ve Genel Konsey ile doğrudan haberleşme olanağı, yasal engeller dışında, hiç bir bağımsız yerel derneğe kapalı tutulmaz.[*] (sayfa 23)
Her kesim, Genel Konsey ile haberleşmek üzere, kendi sekreterini atama hakkına sahiptir.
Uluslararası İşçi Birliğinin ilkelerini kabul eden ve savunan herkes üye olabilir. Her şube, kabul ettiği üyelerin sağlamlığından sorumludur.
Uluslararası Birliğin her üyesi, yerleşim yerini bir ülkeden ötekine taşıdığında, Uluslararası Birliğin kardeşçe desteğini görür.
Uluslararası Birliğe katılan işçi dernekleri, birbirlerine ebedi kardeşçe işbirliği bağlarıyla bağlanmış olsalar da, varolan örgütlerini muhafaza ederler.
Hazır bulunan delegelerin üçte-ikisinin değişiklikten yana olması koşuluyla, her Kongre, bu tüzüğü değiştirebilir.
Bu tüzükte belirtilmeyen bütün noktalar, her Kongrenin gözden geçirmesine açık olan özel yönetmeliklerle tamamlanır. (sayfa 24)
256, High Holborn, W. C.,
Londra, 24 Ekim 1871
Kasım-Ara1ık 1871'de
İngilizce ve Fransızca olarak,
Şubat 1872'de Almanca olarak
broşür biçiminde yayımlanmıştır
Dipnotlar
[*] 1872 tarihli Lahey Kongresi kararı ile, Genel Tüzüğe, 7. maddeyi izleyen bir de 7a maddesi eklenmiştir. Bkz. bu cildin 347-348. sayfaları. -Ed.
[6] Genel Tüzük, Uluslararası İşçi Birliğinin Eylül 1871'deki Londra Konferansında kabul edildi. Tüzük, Birinci Enternasyonal kurulduğunda, Marks'ın 1864'te hazırladığı Geçici Tüzük'e dayandırılmıştı. Eylül 1872'de, Lahey Kongresi, işçi sınıfının siyasal eylemi konusunda Londra Konferansının IX numaralı kararını özetleyen ve tüzüğe 7. maddeyi izleyen 7a maddesinin eklenmesi konusunda Marks ve Engels tarafından kaleme alınan kararı kabul etti. Tüzüğe 7a maddesinin eklenmesi yolundaki Lahey Kongerisi için Bkz. bu cildin 347-348. sayfaları. -21.